Anı, kişinin kendi yaşam öyküsünü anlatan bir edebi türdür. Batılı anlamda ilk örnekleri 18. yüzyılda verilmiştir. O dönemde Avrupa’da aydınlanma çağı yaşanmıştır ve bu dönemde insanlar kendilerini ve dünyayı daha iyi anlamak için çaba göstermişlerdir. Bu çabanın bir sonucu olarak da anı türü ortaya çıkmıştır.
Anı türü, özellikle Fransız edebiyatında gelişmiştir. Fransa’da ilk anılar, 17. yüzyıl sonlarına doğru yazılmıştır. Ancak, bu anılar daha çok tarihî olayları anlatan ve kişisel detaylara yer vermeyen eserlerdir. 18. yüzyılda ise anı türü, kişisel yaşam öykülerini anlatan bir tür haline gelmiştir.
İlk Anı Örneği: Saint-Simon
Saint-Simon, Fransız edebiyatında anı türünün ilk önemli temsilcilerinden biridir. Saint-Simon’un anıları, 18. yüzyıl Fransası’nın saray hayatını ve siyasi yaşamını anlatır. Saint-Simon, kendisi de bir soyludur ve anılarında dönemin önemli figürleriyle tanışmışlığından ve onlarla yaşadıklarından bahseder. Saint-Simon’un anıları, dönemin siyasi ve sosyal hayatını anlamak açısından önemlidir.
İkinci Anı Örneği: Rousseau
Jean-Jacques Rousseau, anı türünün diğer önemli temsilcilerinden biridir. Rousseau, 18. yüzyılda yaşamış bir filozoftur ve anılarında kendi yaşam öyküsünü anlatır. Rousseau, özellikle çocukluğundan bahseder ve kendisini nasıl bir insan haline getirdiğini anlatır. Rousseau’nun anıları, kişisel gelişim açısından önemlidir ve Rousseau’nun düşüncelerini daha iyi anlamak için okunabilir.
Sonuç
Anı türü, kişisel yaşam öykülerini anlatan bir edebi türdür ve Batılı anlamda ilk örnekleri 18. yüzyılda verilmiştir. Bu dönemde aydınlanma çağı yaşanmıştır ve insanlar kendilerini ve dünyayı daha iyi anlamak için çaba göstermişlerdir. Anı türü, özellikle Fransız edebiyatında gelişmiştir ve Saint-Simon ve Rousseau gibi yazarlar, anı türünün önemli temsilcileri arasındadır.
